PrepPret #16

Terwijl ik net van m’n spinningbike afstap bedenk ik me dat ik vandaag over drie weken op het podium sta.

Jeetje man. Wel ff een binnenkomer hoor. Ik heb het al die tijd niet echt beseft denk ik; ik was druk met andere zaken, was aan het trainen of aan het eten. Of Netflix aan het kijken. Nee maar drie weken. Wait what? Nu gaat het ineens snel.

Ook m’n shape verandert snel. Op zich logisch want we hebben de cardio weer iets verhoogd en de kcals flink aangepast. ‘Wil je 100% of wil je 99%’, vroeg Richard me onlangs. Een intens domme vraag natuurlijk. Maar die 100 procent betekent op trainingsdagen 1000 kcal, enkel uit eiwit en op low days circa 900. Ook enkel uit eiwit. Hoe ik dat doe? Door alleen kipfilet / kalkoenfilet, witvis (dunne huid joe) en wat groenten te eten. En hier en daar een shake of een Smart Protein Mousse. Daarnaast verbrand ik minimaal 500 kcal op m’n spinningbike, en loop ik – als ik nog energie over heb (yeah) – door de straten van Amsterdam.

Heftig? Ja best wel. Maar op de een of andere manier is er de laatste weken een knop om (prepknop as you wish) en heb ik zelfs geen cravings meer naar pizza, pindakaas, croissants of chocolade. Ok. Minder dan voorheen in ieder geval. Dat merkte ik toen ik deze week langs de broodafdeling van de supermarkt liep. Normaal bleef ik altijd even hangen, kijken naar het verse brood. Inhaleren. Denken aan het feit dat ‘eén broodje toch geen kwaad kan’ (wel dus he), en dat zelfs met mijn immens groot wiskundig talent een roombotercroissant niet in mijn macro’s past. En weer doorlopen. Naar de magere kwark, andijvie en kipfilet. De inhoud van mijn winkelmandje is al weken hetzelfde en mijn koelkast is gevuld met eiwit en light (fris)drank (voor iedereen die de Cherry Coke Zero zoekt; mijn Appie had ‘m onlangs. Check yours).

Ook iedere keer als ik in de spiegel kijk zie ik verschil. De ene dag meer dan de andere omdat ik veel last heb van vocht en mezelf soms erg opgeblazen voel. Wat onzin is, I know, maar aan het eind van een prep zie ik het verschil soms niet meer en moeten anderen me erop wijzen dat het ‘nu wel erg hard gaat he’. Ja man. Nog drie weken.

Gisteren reisde ik naar Maastricht voor de clinic bij Fit4Free (wat awesome was, thanks daarvoor jongens!) en op de terugweg (drie uur in een trein, please save me) bedacht ik me dat dit het laatste ‘actieve’ agendapunt voor me was geweest. De aankomende drie weken doe ik helemaal niets meer. Behalve trainen, cardio, poseren en chillen. Mocht je me kwijt zijn, dan ben ik dus in en om huis. Ik moet wel. Beter aan m’n rust denken. Zo moeilijk! En dat wordt al weken geroepen hoor. Maar ik moet er altijd eerst zelf even achter komen. Koppig much?

Wat ik wél ga doen komende week: jou op de hoogte houden over mijn vorderingen en andere nieuwtjes in fittieland. Ofcourse. Én, volgend weekend begint de mockprep! De ‘test’ van peakweek, oftewel; het oefenen van de laatste week voor de wedstrijd (die wordt peakweek genoemd). Dat houdt in dat ik drie dagen geheel carbloos ga. Herstel: dat doe ik al zo goed als, maar goed, dan dus ook. Op die dagen drink ik zo veel mogelijk water (watermanipulatie) en verhoog ik mijn zoutinname. Dat laatstste vind ik erg spannend omdat ik nooit veel zout eet (bewust) en ik erg benieuwd ben naar de effecten daarvan (lees: vocht vasthouden). Dan volgt er na die drie dagen (waarop je gewoon traint en je cardio doet) een depletietraining. Een training waarbij je helemaal ‘stuk’ moet gaan en zo het glycogeenlevel – wat er nog in je spieren zit – zo goed als leeg is. Direct daarna? CARBLOADING! Oh man, wat heb ik daar een zin in. Ik ga voornamelijk laden met rijst en/of zoete aardappel, maar ik heb gesmeekt om een bakje havermout met whey want ik heb daar zooooo veel zin in! Na een dag laden van koolhydraten, kijk je aan het einde van de dag hoe je er uit ziet. Vet en vochtloos, maar met gevulde spieren (door de carbs).

Dit hele proces herhalen we in peakweek, met natuurlijk als einddatum mijn wedstrijd op 27 maart.

Afijn. Het zijn de kleine dingen des levens die mij momenteel intens gelukkig maken. Zoals het vinden van een blikje Cherry Coke Zero. Een nieuw low weight. Nieuwe lijnen op mijn benen en nieuwe afleveringen van House of Cards.

En de cursus van Menno Henselmans is gestart! Helemaal blij mee! Naast Netflix, ben ik dus aan het studeren. Op m’n spinningfietsje.

Now if you’ll excuse me; ik ga m’n tenen intapen en poseren. En dan trainen. En dan cardio. In die volgorde. Joeeeeee!