PrepPret #8

PrepPret nummer acht vandaag. Op de een na laatste dag van 2015. Wat.een.jaar.

Ja ik word altijd wat melancholisch (of labiel, net wat je wil) wanneer een jaar eindigt. Nu kan dat er ook mee te maken hebben dat ik 12,5 weeks out ben en tijd ineens begint te tikken, maar toch. Aan het einde van een jaar kan ik niet anders dan terug kijken en bedenken wat goed was, wat tof was, of awesome en wat ronduit k*t was.

Dus deze PrepPret staat in het teken van zelfreflectie en van de lessen die ik heb geleerd in het afgelopen jaar.

Welke dingen direct naar boven komen als ik terug denk aan 2015 is dat dit jaar vooral stond in het teken van groei. Letterlijk, want ik ben een jaar (een jaar!) offseason geweest en heb met iedere vezel in mijn lichaam gewerkt aan een verbeterde versie van mezelf. Ik heb dat ont-zet-tend moeilijk gevonden. Tuurlijk, het is hard werken en daar ben ik niet vies van. En als ik - nu mijn jasje van vet langzaam verdwijnt - zie wat ik heb mogen opbouwen ben ik meer dan tevreden. Maar als ik terug kijk naar foto’s van eind ‘bulk’ (lelijk woord) dan vind ik ook dat ik het ‘te ver’ heb laten komen en best wel heel vet (ok, lomp) was. Daar zijn de meningen over verdeeld, weet ik, maar dat gevoel heeft begin dit jaar lang met m’n hoofd gemessed.

Toen ik overstapte naar TeamBell is mijn shape langzaamaan verbeterd en kwam ook het geloof en vertrouwen in mezelf terug. Ik weet nu ook (meer dan vorige prep) dat alle negatieve gedachten in je eigen koppie zitten. What you think you become en dat is echt zo. Ik kan nu veel beter omgaan met een rotbui (geloof me, die zijn er. Fuck it, nu al?) en zaken beter in perspectief plaatsen. Ik ben van nature zeer positief ingesteld en zie altijd overal het goeie van in. Zelfs als dingen super klote zijn. Dan nog is het glas halfvol. Altijd. Ook op een low day. Ik ben ervan overtuigd dat die instelling mij bracht waar ik nu ben, en waar ik over de komende maanden sta.

Op het podium that is. Zondag 27 maart. Rotterdam (noteert u even mee of kijkt u even hier). En ik besefte me deze week dat ik er klaar voor ben. Echt klaar. Zou ook raar zijn als dat niet zo was I know, maar it ‘snapped’ deze week. Ik bedacht me dat ik 12,5 weeks out ben, en dat dat vorig jaar het startsein was van mijn allereerste prep ever (de verslagen daarvan zijn nog steeds te lezen, kijk hier of hier) en dat dat nu dus niet anders is. Ik ga er voor. Oogkleppen op, focus aan, start de tunnelvisie.

Volgende week voeg ik cardio toe aan mijn trainingen (doe ik stiekem nu ook al) en verlagen we opnieuw de calorieën. Mijn shape gaat goed, maar ik vind altijd dat het sneller kan. Of moet. Een wijs iemand vertelde me echter deze week dat al het goede langzaam komt en daar houd ik me aan vast. Met nog 12,5 week op de teller gaat het goed komen. Ik heb er zo veel vertrouwen in, mede door de mensen die me vanaf het begin af aan al helpen en er voor me zijn. Iedere keer weer. Thank you guys. Oprecht.

2015 was ook het jaar dat ik verhuisde naar Amsterdam. Binnen twee weken was ik gewend aan de grote stad. Beste keuze ever. Ik heb zo intens veel fijne mensen leren kennen hier. Iedereen heeft mij op zijn of haar manier geholpen en doen laten inzien dat ik geloof moet hebben in mezelf. Iedere dag opnieuw. En dat heb ik. Wat er volgend jaar ook gebeurt en hoe cheesy het ook klinkt, ik heb voor mezelf al gewonnen. Ik wilde een verbeterde versie van meselfie, en nu ik full focus in prep ben, en iedere dag meer zie ik wat ik heb kunnen opbouwen, ben ik meer dan tevreden.

Waar Fannetiek.nl ooit begon als blogje waarop ik vertelde over mijn weg naar het podium, is het inmiddels uitgegroeid tot wat het vandaag is, en ben ik trots als ik terugkijk naar bijvoorbeeld FannTalk of de clinic die ik eerder dit jaar gaf. Op de mega toffe events die ik bij mocht wonen, en alle reviews en meningen die ik de wereld in mocht slingeren. En dit is pas het begin. Ik kan niet wachten op 2016.

Laat ik vooropstellen dat ik, naast mijn verhalen over mijn weg naar het podium, anderen wilde inspireren en motiveren om ook zijn of haar doelen te behalen. Anderen - misschien wel jou - wilde laten beseffen dat je niet alleen bent. Dat we samen meer weten en meer kunnen bereiken. Dat iedereen zijn of haar dromen en doelen heeft en dat dat goed is. Mits je ze uitvoert en die woorden omzet in daden. Waar je begint maakt me niet uit, als je maar begint.

Een van de belangrijkste lessen die ik leerde en die ik jou wil meegeven: Kijk niet naar een ander, vergelijk jezelf niet met een ander, focus op jezelf en je eigen progressie. Of deze nu lichamelijk is of geestelijk. Je bent en kunt zo veel meer dan je denkt. Laat iedereen die niets toevoegt aan jouw leven lekker waar ‘ie is en focus on the good.

Dat gezegd hebbende wil ik jou (yes you!) bedanken voor de support, de likes en de follows van het afgelopen jaar. Ik hoop dat je ook in 2016 regelmatig Fannetiek.nl blijft checken, al is het maar om mee te lezen met mijn PrepPret en hoe alle carbs uit m’n leven verdwijnen en ik daarom moet huilen.

Happy New Year strijders!

X

Anne