Wat zwaar liften mij leerde

Dat ik graag in de gym kom moge duidelijk zijn. Dat dat soms zwaar is, moge ook duidelijk zijn. Vooruit, op het moment dan. Met nog dik twee weken op de teller is het soms loodzwaar, en soms ben ik doodmoe en soms ben ik intens vrolijk en soms, soms bedenk ik me waar ik vandaan kom en welke weg ik aflegde tot aan de dag van vandaag.

Een samenvatting van wat (zwaar) liften mij leerde:

You want it? You work for it
Want niks, maar dan ook niks komt vanzelf in het leven. Zo werkt dat ook in de gym. Wil je ronde billen? Dan moet je er niet op blijven zitten. Wil je straks met een strakke buik op het strand liggen? Dan zou ik nu alvast die koekjes laten liggen en toch maar gewoon naar de gym gaan. Ik ben namelijk niet geboren met de shape die ik nu heb, ik heb daar kei- en kei hard voor moeten werken en nog steeds. Dag in dag uit. En ik ben nog lang niet klaar. Ik heb nu al nieuwe doelen voor na mijn wedstrijden. Waarom? Omdat ik graag werk met een doel. Het geeft me houvast, en zo heb ik het idee dat ik niet in het wilde weg aan het trainen en/of diëten ben. Of het nu voor een wedstrijd is of niet, ik set een goal en demolish ‘m. Leuk man, Engels met Nederlands mixen.

Geduld en doorzettingsvermogen
Want alles moet tegenwoordig snel. Het liefst heb ik gisteren al af wat ik morgen als opdracht krijgt. En vaak wil je na een week diëten hetzelfde resultaat zien als wat maanden diëten voor resultaat geeft. Geloof me, het kan mij ook allemaal niet snel genoeg gaan en nu, na bijna vijf maanden prep (vijf, wait what?) vind ik soms nóg dat het allemaal te langzaam gaat en ik absoluut geen verschil zie met vorige week. Hoort erbij I know, maar in fitness is er nu eenmaal geen quick fix. Je kunt de vijf kilo die je in een jaar hebt gegaind niet in een week verliezen. Zo werkt het nu eenmaal niet. Het vergt discipline en doorzettingsvermogen. Iedere dag opnieuw de juiste keuzes maken en de perfecte balans vinden. Doe je dat niet? Ook prima. Je zit alleen jezelf in de weg. Niemand anders. Dus vertrouw op het feit dat ‘slow progress’ óók progress is.

Acceptatie
En dat bedoel ik in de ‘breedste’ zin van het woord. Ik ben bijvoorbeeld niet gezegend met ronde billen. Helaas. Ergens is er iets mis gegaan want m’n moeder heeft dus echt fantastische billen. En ik? Ik had zero bil. Na duizenden hipthrusts, cable kickbacks, glute bridges en nog meer glute-geneuzel kan ik inmiddels mijn billen van mijn rug onderscheiden, maar de ass van Paige Hathaway ga ik nooit krijgen. Heel simpel. Tenzij ik ze koop, maar laten we daar maar niet aan beginnen. Genetics are a bitch. Accepteer en accentueer je sterke punten, maar accepteer je ‘flaws’ net zo goed. Mijn schouders en rug? Genetics. Mijn kuiten? Genetics. Er zit ook veel werk in, maar die delen van mijn lichaam zijn nu eenmaal sterker dan mijn billen en benen. Ik werk er hard voor om mijn zwakke punten te verbeteren, maar aan de andere kant accepteer ik ook dat ik nu eenmaal geen billen krijg waar rappers liedjes over schrijven. I like big bu….. Ah well.

Ik ben niet van suiker
Nu wist ik dat al hoor, maar ik ben een thug. Ik kreeg ontelbare keren - vaak door eigen toedoen - een barbell tegen m’n hoofd, ik zat met m’n vingers tussen plates, ik brak m’n nagels en ik heb spieren verrekt waarvan ik niet wist dat ik ze had. Ik leerde door pijn heen te pushen (in a good way) en ik schaam me inmiddels niet meer voor het eelt op de binnenkant van mijn handen. Doorgaan, niet opgeven en vooral niet zeuren. Dat geldt voor veel dingen he, binnen en buiten de gym.

Wat mijn lichaam aankan
En dat is me twee weken voor mijn wedstrijd weer eens duidelijk. Leven op 1000 of minder calorieën per dag en toch vrolijk (‘vrolijk’) op die spinningbike stappen, door naar de gym, en weer door naar de spinningfiets met een rammelende maag. Het kán. Ik kan dit. Maar ook toen ik nog niet eens in wedstrijdvoorbereiding zat verbaasde ik me iedere keer weer over hoe sterk ik ben geworden in de loop der jaren, en dat ik nu pull ups en push up uit m’n mouw schud alsof het niets is. Als je je eenmaal in je hoofd hebt gehaald dat je een badass chick bent, die f*cking gewichten gewoon gaat oprapen en er een maximaal aantal reps mee pompt, believe me, dan volgt dat lichaam vanzelf.

WHO’S WITH ME #thuglife

xoxo

Share it: