Afterparty of aftermath?

Afterparty of aftermath?

23 november 2014 · by · in

‘Wat ga je eigenlijk met kerst doen?’ Verschrikt kijk ik op. Kerst? Hoezo kerst? Het is nog lang geen.. o shit jawel. Het is al wel bijna kerst.

Ik leef pre- en postwedstrijd. Zo tel ik de dagen tegenwoordig. Dat het tegen het einde van de maand november loopt weet ik omdat het in mijn agenda staat. Ik kijk alleen naar de teller rechts naast deze blog. Yup. Nog 12 dagen. Over precies twee weken heb ik de eerste dag van de wedstrijd al gehad. Weet ik of mijn bikini net zo mooi staat op het podium als wanneer ik in de spiegel kijk, of mijn haar goed zat, mijn schoenen lekker liepen en of ik in de first call outs zat.

Veel mensen vragen aan me wat ik daarna ga doen. ‘Blijf je dit doen dan?’ en ‘kun je dit de rest van je leven blijven doen?’ Alles kan, daar ben ik van overtuigd. Of je er gelukkig van wordt is een tweede. Mijn focus heeft het afgelopen jaar volledig op de FlexCup gelegen. Ik dacht lange tijd niet veel verder dan dat. Tot ik me besefte dat ik dit toch allemaal wel heel erg leuk vind. De voorbereidingen, het trainen, mijn dieet, de resultaten, de progressie, mijn blog en de aandacht, inspiratie en motivatie die ik hoop te vestigen en bereiken met Fannetiek.nl. Vrouwen in het krachthonk – wedstrijd of niet.

Al bijna een jaar blog ik hier over mijn ‘fitjourney’ naar de Flexcup. En over hashtag healthy muffins, bananenbrood, eiwitshakes en supplementen. Op precies 5 december – de dag dat ik zero chocoladepepernoten eet – bestaat Fannetiek.nl een jaar.

En het lijkt wat vroeg om nu al vooruit – en terug – te blikken, maar ik merk dat ik dat wel vaak doe de laatste tijd. Een jaar geleden had ik geen idee waar ik aan begon namelijk. Ja, tuurlijk, mee doen aan een fitnesswedstrijd. Maar wat ik hiervoor heb moeten doen, heb moeten laten, mensen die ik heb leren kennen (waaronder mezelf) of juist zag gaan, wat ik hierdoor heb geleerd en nóg leer. It’s amazeballs.

Mocht het podium bevallen en mocht ik goeie resultaten halen over twee weken, dan ga ik zeker meer wedstrijden doen. Wat zeg ik, een week na de FlexCup is er al weer een wedstrijd waar ik af en toe voorzichtig aan denk. Maar ik leg momenteel bewust nog niets vast. Iemand vroeg me laatst wat ik zou doen als ik laatste werd. Of dat dan niet super k*t zou zijn; al die moeite en alles wat ik er in heb gestoken, en ik antwoordde eerlijk dat ik daar helemaal niet over heb nagedacht. Niet uit arrogantie omdat ik ‘ervan uit ga dat dát niet gebeurt’, maar meer omdat ik er op dit moment niet zo in sta. Túúrlijk wil ik winnen. Ok, in de top vijf komen. Ok, in ieder geval mega goed scoren. Maar – en dit is het meest afgezaagde wat ik ooit ga zeggen op deze blog – ik heb voor mezelf al gewonnen. Van mezelf. Iedere dag weer. En ook als ik aller-allerlaatste word, ga ik waarschijnlijk gewoon door. En is het niet met wedstrijden, dan nog zal ik me blijven richten op deze sport en me er op een andere manier mee verbinden. Motiveren, inspireren en nog meer progressie boeken. Zoiets.

Main point van deze ‘cover your ass blog’? Deze ‘lifestyle’ fits me. Ik geniet er van, dag in, dag uit, óok van de moeilijke momenten. Klinkt heel romantisch en sprookjesachtig als ik het zo zeg, maar is het echt niet altijd. Sure, er zijn diepe dalen, en tranen, en tegenvallers, maar goed, zonder tegenslag zou het saai zijn. Voor mijn gevoel begin ik pas net (hoor mij, ik heb nog niet eens op een podium gestaan), maar de ambitie is groot. Heel groot. Tijd om dromen waar te maken.

O. En met kerst ga ik waarschijnlijk eten. Heel veel eten. Donuts met brownies en chocoladepepernoten en spareribs. Als voorgerecht. En dan naar de gym.

Heb je dit al gezien:

  1. Succesverhalen
  2. About me
  3. Contact